22
listopada
piątek
Dzisiaj brak wydarzeń, ale już niebawem odbędzie się...
MARZEC 20, 2020 Udostępnij na Facebooku
Szczególne obowiązki, które mogą łączyć się z ograniczeniem autonomii człowieka, są zapisane w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U.2019.1239) w zw. z przepisami Ustawy z dnia 2 marca 2020 r.
o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020.374).
Zgodnie z przepisami prawa nie tylko obywatele Polski, ale i wszyscy przebywający na jej terenie, mogą zostać zobowiązani do poddawania się:
CO TO JEST KWARANTANNA?
To odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Miejsce kwarantanny to odrębny obiekt budowlany czasowego pobytu osób chorych lub podejrzanych
o zachorowanie, w którym prowadzi się kwarantannę.
CO TO JEST IZOLACJA?
To odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby.
JAKIE SĄ KONSEKWENCJE NIEPRZESTRZEGANIA PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH ZAKAŻEŃ I CHORÓB ZAKAŹNYCH U LUDZI?
Zgodnie z art. 161. Kodeksu karnego § 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Ponadto, zgodnie z art. 116. § 1. Kodeksu wykroczeń Kto, wiedząc o tym, że: 1) jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę, 2) styka się z chorym na chorobę określoną w punkcie 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę lub inną chorobę zakaźną, 3) jest nosicielem zarazków choroby określonej w punkcie 1 lub podejrzanym o nosicielstwo, nie przestrzega nakazów lub zakazów zawartych w przepisach o zapobieganiu tym chorobom lub o ich zwalczaniu albo nie przestrzega wskazań lub zarządzeń leczniczych wydanych na podstawie tych przepisów przez organy służby zdrowia, podlega karze grzywny albo karze nagany. Jak stanowi § 2. ww przepisu, tej samej karze podlega, kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, nie dopełnia obowiązku spowodowania, aby osoba ta zastosowała się do określonych w § 1 nakazów, zakazów, wskazań lub zarządzeń leczniczych.
CZY W RAZIE PODEJRZENIA LUB STWIERDZENIA GROŹNEJ CHOROBY ZAKAŹNEJ MOŻNA STOSOWAĆ PRZYMUS BEZPOŚREDNI?
Tak. To jedna z nielicznych przewidzianych prawem sytuacji, gdy autonomia osoby fizycznej może zostać znacznie ograniczona.
Zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U.2019.1239) w razie braku zgody pacjenta lekarz ma obowiązek go uprzedzić o prawnej możliwości skorzystania ze środków przymusu bezpośredniego (przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków).
Przy czym nie jest tu konieczne ani uprzednie obwieszczenie przez władze stanu epidemii czy zagrożenia nią, ani decyzja inspektora sanitarnego.
W celu przeprowadzenia działań, jakie zaplanował (np. podania leków, hospitalizacji), lekarz może wezwać do pomocy m.in. policję czy straż graniczną.
Ponadto decyzje nakazujące obowiązek poddania się leczeniu, kwarantannie lub izolacji,
w razie stwierdzenia lub podejrzenia choroby zakaźnej, wydaje wojewódzki, powiatowy lub graniczny inspektor sanitarny w trybie decyzji administracyjnej. Decyzja wydana na podstawie Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych nie wymaga uzasadnienia. Decyzje mają rygor natychmiastowej wykonalności, zatem fakt ich zaskarżenia nie zmienia tego, że należy się stosować do ich treści. W tym przypadku braku realizacji nakazów decyzji istnieje możliwość stosowania przymusu bezpośredniego w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji.